Od 21 do 27 września 2025 roku odbył się Tydzień Cysterski w Kołbaczu – wyjątkowy cykl spotkań, wykładów i warsztatów. Każdy dzień miał inny temat: konserwacja zabytków, historia Słowian, działalność Spichlerza Sztuki, a także kulinarny finał z potrawą Klasztorna kapusta po cystersku i wędzonymi rybami. To wydarzenie zgromadziło mieszkańców, turystów i pasjonatów historii.
Codzienność w klasztorach cysterskich to harmonijne połączenie modlitwy, pracy i ciszy. Reguła św. Benedykta wyznaczała rytm dnia – od nocnych modlitw po obowiązki w polu, warsztatach i refektarzu. Dzięki temu cystersi stali się nie tylko wspólnotą religijną, ale też twórcami gospodarczego i kulturowego rozwoju Pomorza Zachodniego.
Jezioro Miedwie nie jest tylko dziełem lodowca. To także rezultat pracy cystersów z Kołbacza, którzy w średniowieczu przekształcili je w spiżarnię regionu. Dzięki systemowi tam i jazów podnieśli poziom wody, stworzyli poldery, rozwinęli hodowlę ryb – w tym legendarną sieję miedwiańską – i napędzali młyny. Ich dziedzictwo widać w krajobrazie do dziś.
Od 21 do 27 września 2025 w Kołbaczu odbędzie się Tydzień Cysterski w Kołbaczu – wyjątkowe wydarzenie łączące historię, sztukę i kulinaria. W programie znajdziesz wykłady ekspertów, spacer z przewodnikiem po opactwie, żywą lekcję historii oraz warsztaty kuchni średniowiecznej z degustacją potraw. To szansa, by poczuć klimat dawnych wieków i odkryć dziedzictwo cystersów na nowo.
Jezioro Miedwie kryje nie tylko piękno przyrody, ale i legendę o niezwykłej rybie – siei miedwiańskiej. Opowieść o włoskim opacie, który oddał duszę diabłu w zamian za smak ulubionej potrawy, od wieków rozpala wyobraźnię mieszkańców Pomorza. Spryt mnichów, Diabelski Kamień i srebrzyste ryby w głębinach jeziora sprawiają, że historia ta żyje do dziś.
Opactwo Esrum na Zelandii w Danii było klasztorem macierzystym Kołbacza – jedynej fundacji cysterskiej na Pomorzu z korzeniami duńskimi. To stąd przybyli mnisi, którzy ukształtowali życie religijne, gospodarcze i architektoniczne regionu. Dziś Esrum pełni rolę centrum kultury, a Kołbacz zachowuje unikatowe ślady tej wspólnej historii.
W sercu dawnego opactwa cystersów w Kołbaczu stoi wyjątkowy budynek – Dom Konwersów, jeden z najlepiej zachowanych świadków średniowiecznej codzienności. To właśnie tutaj mieszkali i pracowali bracia zakonni, którzy – choć nie uczestniczyli w pełnym życiu liturgicznym klasztoru – swoją ciężką pracą podtrzymywali jego potęgę i samowystarczalność.
W sercu dawnego opactwa cystersów w Kołbaczu stoi wyjątkowy budynek – Dom Konwersów, jeden z najlepiej zachowanych świadków średniowiecznej codzienności. To właśnie tutaj mieszkali i pracowali bracia zakonni, którzy – choć nie uczestniczyli w pełnym życiu liturgicznym klasztoru – swoją ciężką pracą podtrzymywali jego potęgę i samowystarczalność.
Już wkrótce zaprosimy Was na kolejne warsztaty cysterskie „Kiszonki i musztarda” w ramach cyklu „Życie w Zakonie Cystersów”. Wspólnie poszukamy odpowiedzi na pytania: czy średniowieczni mnisi znali musztardę, jak doprawiali potrawy i w jaki sposób przechowywali żywność? To spotkanie połączy historię z praktyką, a przy okazji dostarczy dużo dobrej zabawy.
Cystersi z Kołbacza stworzyli w średniowieczu jeden z najnowocześniejszych systemów gospodarowania na Pomorzu. Dzięki ich pracy powstawały nowe wsie, kanały, stawy rybne i młyny, a okolica rozkwitała. Odkryj, jak działalność mnichów zmieniła krajobraz i życie mieszkańców regionu.
W kołbackim klasztorze od wieków kryje się niezwykła tajemnica. Jedna ze ścian pozostaje wiecznie wilgotna – jakby spływała łzami. Legenda głosi, że to ślad po Jarowicie, chłopcu z Dąbia, którego los naznaczył sieroctwem i nieszczęśliwą miłością. To właśnie jego łzy miały wsiąknąć w mur klasztoru, czyniąc go Płaczącą Ścianą.
Niedzielne popołudnie 15 czerwca upłynęło w Kołbaczu pod znakiem historii, którą można było zobaczyć, dotknąć i zrozumieć. „XII wiek – Belle Époque w Kołbaczu” to prelekcja i spotkanie z rekonstruktorami w Domu Konwersów, przygotowane w ramach cyklu „Życie w Zakonie Cystersów”.
Dom Konwersów w Kołbaczu na jeden dzień zamienił się w średniowieczne skryptorium. Podczas warsztatów kaligrafii średniowiecznej dzieci, młodzież i dorośli odkrywali tajniki sztuki pisania gęsim piórem na papierze czerpanym, zdobionym liśćmi i ziołami.